ആമുഖം
ലോകക്രമത്തില് മാറിമാറി വരുന്ന സാഹചര്യങ്ങളിലും ഭരണക്രമങ്ങളുടെ വ്യതിയാനങ്ങളും ആശയപരിണാമങ്ങളും പലപ്പോഴും നമ്മുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകള്ക്ക് മാറ്റമുണ്ടാക്കാറുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ 21 നൂറ്റാണ്ടുകളായി ലോകത്തില് മാറ്റമില്ലാതെ നില്കുന്ന യാഥാര്ത്ഥ്യമാണ് സഭ. അതുകൊണ്ടുതെന്ന ആശയപരമായും ബൗദ്ധികമായും പ്രത്യക്ഷത്തിലുല്ലൊം സഭ അനേകം വിമര്ശനങ്ങള്ക്കും പീഡനങ്ങള്ക്കും വിധേയമായിട്ടുണ്ട്. പലര്ക്കും സഭയെ മനസിലാക്കാന് പ്രയസമായിരുന്നു. ബാഹ്യശക്തികള്ക്ക് സഭ ലോകക്രമത്തില് നിലനിന്ന ഒരു കോര്പ്പറേറ്റ് ഭീമനോ, രാഷ്ട്രീയ അധികാരശ്രേണിയുടെ ചരിത്രത്തിലെ ബാക്കിപത്രമോ ആണെങ്കില്, ക്രൈസ്തവരെന്ന് സ്വയം വിളിക്കുകയും എന്ന് സഭാത്മക ചിന്ത ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ചിലര്ക്ക് ഇത് ഒരു മനുഷ്യ സൃഷ്ടിമാത്രമാണ്. യഥാര്ത്ഥമായ സഭവിജ്ഞാനീയം ഇല്ലാത്ത ഏതൊരാള്ക്കും സഭയുടെ യഥാര്ഥ സ്വഭാവം മനസിലാക്കാനാകില്ല. അതിനാല് തന്നെ സഭവിജ്ഞാനിയ പഠനത്തിന്റെ ആവശ്യകതയിേലക്കാണ് ഇത് വിരല് ചൂണ്ടുന്നത്.
പദോത്പത്തി
എക്ലേസിയ എന്ന ഗ്രീക്ക് വാക്കാണ് സഭയെ സൂചിപ്പക്കുവാന് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. എക് (EK) കാലെയോ (KALEO) എന്നിങ്ങനെയെയുള്ള രണ്ട് പദങ്ങളാണ് എക്ലേസിയ എന്ന പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനരൂപങ്ങള്. വിളിച്ചു കൂട്ടപ്പെട്ടവര് എന്നതാണ് എക്ലേസിയ എന്ന പദത്തിന്റെ അര്ത്ഥം. ദൈവത്താല് തെരെഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട് വിളിച്ചുകൂട്ടപ്പെട്ടവരാണ് ക്രൈസ്തവരെന്നതാണ് ഈ പദംകൊണ്ട് അര്ത്ഥമാക്കപ്പെടുന്നത്.
ഉത്ഭവം ഈശോമിശിഹായില്
പഴയ കാലത്ത് നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി സഭാ വിമര്ശനങ്ങളും മതവിരുദ്ധതയുമെല്ലാം സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലും പൊതു ഇടങ്ങളും കളം നിറയുന്നുണ്ട്. കുടുംബങ്ങളിലെ സാധാരണ സംഭാഷണങ്ങളിലും ഭക്ഷണസദസുകളിലും സഭാവിരുദ്ധത സങ്കോച ഭേദമെന്യ വിളമ്പുന്നത് പുതുമയല്ലാതാവുകയാണ്. കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മുന്നില് പോലും വിശ്വാസത്തെയും കൂദാശകളെയും സഭാഘടനയെയുമെല്ലാം മോശമായി പലരും അവതരിപ്പിക്കുന്നത് സ്വയം പരിഷ്കര്ത്താക്കളും സമുദായ സ്നേഹികളുമാണെന്ന് അഭിനയിച്ചുകൊണ്ടോ അപ്രകാരമാണെന്ന് തെറ്റുദ്ധരിച്ചുകൊണ്ടൊ ആണ്. അവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സഭയെന്നത് കേവലം മാനുഷികമായ ക്രമീകരണമാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ, സഭയെ ഒരു സ്ഥാപനമായി മാത്രമാണ് അവര്കാണുന്നത്. മറ്റൊരു തലത്തില് പറഞ്ഞാല്, തങ്ങള് ദാനമായി നല്കുന്ന നേര്ച്ചപണംകൊണ്ട് കെട്ടിപ്പടുത്തപ്പെട്ട ഒരു സ്ഥാപനം. തങ്ങള് നല്കിയ നേര്ച്ചപ്പണത്തിന്റെ കിലുക്കംമാത്രമാണ് സഭയുടെ അടിസ്ഥാനമെന്ന് ചിന്തയാണ് പലരുടെയും സഭാവിമര്ശനത്തിന്റെയും വിരുദ്ധതയുടെയും അടിസ്ഥാനം. എന്നാല്, എവിടെയാണ് സഭയുടെ അടിസ്ഥാനം ഉറപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന് മനസിലാക്കുന്നത് സഭാവിജ്ഞാനീയത്തിന്റെ ആദ്യചുവടുവെയ്പ്പായി കാണാം.
സഭയുടെ ഉത്ഭവം ഈശോമിശിഹായിലാണ്. ഉത്ഭത്തില് ആദിമനുഷ്യനായ ആദം ഉറങ്ങിക്കിടന്നപ്പോള് അവന്റെ പാര്ശ്വത്തില് നിന്നാണ് ദൈവം ഹവ്വായെ സൃഷ്ടച്ചത്. ഉത്ഭവത്തില് പുസ്തകത്തില് ആദ്യ അധ്യായങ്ങള്ക്ക് സൃഷ്ടിയുടെ ജൈവശാസ്ത്രപരമായ വിവരണമെന്നതിനേക്കാള് ദൈവശാസ്ത്രപരമായ അര്ത്ഥതലങ്ങളാണുള്ളത്. പുതിയ നിയമത്തില് രണ്ടാമാദമായ മിശിഹായുടെ കുരിശിലെ മരണത്തെ അവന്റെ നിദ്രയായി സഭാ പിതാക്കന്മാര് വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. അവന്റെ പാര്ശ്വത്തില് പടയാളികളിലൊരുവന് കുന്തം കൊണ്ടു കുത്തിയപ്പോള് അവിടെ നിന്ന് രക്തവും ജലവും പുറപ്പെട്ടത് മാമ്മോദീസായെയും പരി. കുര്ബാനയെയുമാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് മാര് അപ്രേം വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. മാമ്മോദീസയും പരി. കുര്ബാനയും സൂചിപ്പിക്കുന്നത് സഭയെ തന്നെയാണ്. അതിനാല് അവന്റെ പാര്ശ്വത്തില് നിന്ന് പുറപ്പെട്ടത് സഭയാണ്. ആദ്യമനുഷ്യനായ ആദത്തിന്റെ പാര്ശ്വത്തില് നിന്ന് ഹവ്വാ ജന്മമെടുത്തതുപോലെ രണ്ടാമാദമായ മിശിഹായുടെ കുരിശിലെ നിദ്രാവേളയില് അവന്റെ മണവാട്ടിയായ സഭയും ജന്മമെടുത്തു.
സഭ ഈശോമിശിഹാ തന്നെ
സഭയെക്കുറിച്ചുള്ള ദൈവശാസ്ത്രവീക്ഷണം ശരിയായി മനസിലാക്കാതെ പോകുന്നത് സാധാരണജനം മാത്രമല്ല, അവരില് മെത്രാന്മാരും വൈദികരും ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞരുമുണ്ട്. സാധാരണജനത്തിന്റെ വിമര്ശനത്തിന്റെ കാരണങ്ങളില് സഭാശുശ്രൂഷയുടെ മേഖലയിലെ പാളിച്ചകളുംശൈഥല്യളുമുണ്ട്. ചിലര് പൗരോഹിത്യശുശ്രൂഷയുടെ തലത്തില് പുലര്ത്തിയിട്ടുള്ള ആധിപത്യ പ്രവണതയും അതുമൂലമുണ്ടായ വൈദിക വിദ്വേഷമനസ്ഥിതിയും സഭാവിരുദ്ധതയ്ക്ക് കാരണമായിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്, കോട്ടയം രൂപതയില് ചിലരുടെ സഭാ വിരുദ്ധതയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നത് അന്ധമായ സമുദായബോധമെന്ന് അവര് കരുതുന്ന വികാരമാണ്. സഭയെ ഒരു സമുദായ യൂണിറ്റായി മാത്രം കണ്ടുവന്ന അജ്ഞത ഒരു പ്രധാനഘടകമായി മാറിയിട്ടുണ്ട്. ”കര്ത്താവിനാല് നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ട ഒരു യാഥാര്ത്ഥ്യമാണ് ചര്ച്ചാവിഷയം (സഭ) എന്ന കാര്യം പോലും പലരും വിസ്മരിക്കുന്നു. ചില ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞര്ക്കും സഭ കേവലം ഒരു മനുഷ്യ സൃഷ്ടിയാണ്. സഭ അവര്ക്ക് ആവശ്യമനുസരിച്ച് പുനക്രമീകരിക്കാവുന്ന ഒരു ഉപകരണം മാത്രമാണ്.” (റാറ്റ്സിംഗര് റിപ്പോര്ട്ട് അധ്യായം 3). അടുത്തകാലത്തെ സമര കോലാഹലങ്ങളും വാദപ്രതിവാദങ്ങളും പൊതുബോധത്തിലുയര്ത്തുന്ന വാദഗതികള് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് സഭയെന്നത് നാം നിശ്ചയിക്കുകയും വാദിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങള്ക്കനുസരിച്ച് വഴങ്ങുന്ന ഉപകരണമാണെന്ന ചിന്തയാണ്.
ദൈവികവും മാനുഷികവുമായ തലങ്ങള്
സഭയെന്നത് മിശിഹായില് ജന്മമെടുത്ത യാഥാര്ത്ഥ്യം മാത്രമല്ല, മിശിഹായുടെ ശരീരവും മിശിഹാതന്നെയുമാണെന്ന് തിരിച്ചറിവാണ് സഭാവിജ്ഞാനീയം പങ്കുവയ്ക്കുന്നത്. ഡമാസ്കസിലേയ്ക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ പൗലോസ് ശ്ലീഹായോട് ഈശോ ചോദിക്കുന്നത് നീ എന്തിന് എന്നെ പീഡിപ്പിക്കുന്നുവെന്നാണ് (നടപടി 9,4). പൗലോസ് പീഢിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചതാകട്ടെ ദൈവജനത്തെയാണ്. സഭയും മിശിഹായും തമ്മിലുള്ള ഗാഢമായ ബന്ധം ഇവിടെ അനാവൃതമാകുകയാണ്. ”അവള് അവിടത്തെ ചുറ്റം ഒന്നിച്ചുകൂടിയിരിക്കുക മാത്രമല്ല, അവിടുന്നില്, അവിടുത്തെ ശരീരത്തില് ഐക്യപ്പെട്ടിരിക്കുകയുമാണ”് (CCC 789). ആധുനിക കാലത്ത് സഭ വേണ്ട ക്രിസ്തുമാത്രം മതിയെന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സഭാത്മകജീവിതത്തെ തള്ളിപ്പറയുന്ന ആളുകളുണ്ട്. സഭയുടെ ദൈവികമാനത്തെ നിഷേധക്കുന്നവരാണ് അവര്. ഒരേ സമയം ദൈവികവും മാനുഷികവുമായ തലങ്ങള് സഭയ്ക്കുണ്ട് എന്നതിനാല് തന്നെ, മാനുഷിക കുറവുകള് സഭയില് ഉണ്ട് എന്ന് മനസിലാക്കണം. മാനുഷിക മാനങ്ങളുടെ ബലഹീനതകള് സഭയിടെ ദൈവിക സ്വഭാവത്തെ നിഷേധിക്കുന്നതിനുള്ള മാനദണ്ഡമല്ല. അത് അവളുടെ ചരിത്രവഴികളിലൂടെ കൂടുതല് വ്യകതമാകുന്നുണ്ട്. ”പാപികളെ മാറോടണയ്ക്കുന്ന സഭ പരിശുദ്ധയും അതേസമയം എപ്പോഴും വിശുദ്ധീകരിപ്പെടേണ്ടവളുമാണ്”(CCC 827).
ചുരുക്കത്തില്
സഭയുടെ ദൈവികവും മാനുഷികവുമായ തലങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാത്തവര് പലപ്പോഴും തങ്ങളുടെ ആക്രോശങ്ങള് കൊണ്ട് സഭാ നവീകരണമാണ് നടത്തുന്നതെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കാറുണ്ട്. സഭയെക്കുറിച്ചും കൗദാശിക ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും സഭാനേതൃത്വത്തെക്കുറിച്ചും ആക്രോശങ്ങള് നടത്തി സാമൂഹ്യമാധ്യമത്തില് തരംഗം സൃഷ്ടിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നവര് പലപ്പോഴും തകര്ക്കുന്നത് തങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്ന സെന്സ് ഓഫ് ദി സേക്രഡ് ആണ്. അത് എപ്രകാരമാണ് അവരുടെയും വരും തലമുറയുടെയും ആത്മനാശത്തിന് വഴിതെളിക്കുന്നതെന്ന് മനസാലാക്കുന്ന നാളുകള് വരും.